
......โฆษกกองทัพอากาศบราซิลแถลงที่เมืองเรซิเฟ่ เมืองท่าชายฝั่งทางตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล เมื่อวันอาทิตย์ว่า พบศพแล้ว 17 ศพ
รวมทั้งเศษชิ้นส่วนโครงสร้างหลายสิบชิ้นของเครื่องบินโบอิ้ง เอ 330 

หนทางชนะตาย
ลองอยากตาย ใจสบาย บอกไม่ถูก
ไม่ต้องหนาว ถึงกระดูก นะสหาย
มีแต่ครื้น เครงใจ อยู่ไม่วาย
ไม่เห็นเป็น ภัยร้าย ในมรณา
สมัครตาย ยิ่งสบาย กว่านั้นไป
ไม่มีปัญ หาเหลือ เป็นเชื้อผวา
การจะอยู่ หรือจะตาย คล้ายกันนี่หว่า
ความชรา หรือเจ็บไข้ ไม่อาจรอ
ตายก่อนตาย ยิ่งสบาย ไปกว่าอีก
เป็นการล่ม จมสลาย ไม่เหลือหลอ
ทั้งของเรา ไม่อาจเกิด ประเสริฐพอ
ต่อนั้นหนอ ไม่มีใคร ที่ตายเอย

ตาย
ในโลกนั้นร่างหนึ่งซึ่งฉันรัก
เขานอนพักชีวีไม่มีตื่น
ฉันเรียกเขาเท่าไหร่ก็ไม่ฟื้น
ฉันสะอื้นอ่อนใจเขาไม่ฟัง
เคยกล้าแกล้วแล้วไยเขาไม่ขัด
ยอมถูกมัดกายาด้วยตราสัง
ฉันเคยเรียงเคียงสู้อยู่ทุกครั้ง
กลับมานั่งดูเขาถูกเผาไฟ
เคยชนะอุปสรรคมาหนักหนา
กลับต้องมาพ่ายแพ้เกินแก้ไข
เขาไปสู่ฟากฟ้าสุราลัย
ฉันอยู่ให้โหยถวิลเจียนสิ้นตาม
ยบะเยือกคราพญาโศกพิโยคย่ำ
เหมือนเสียงร่ำลาลับให้วับหวาม
เปลวเพลิงรุ่งพลุ่งโพลงแลบโลงลาม
แล้ววอดวามแวบสั่งครั้งสุดท้าย
ในที่สุดหยุดนิ่งทุกสิ่งสูญ
เพียงกองเก่าเกลื่อนเถ้าร่างเขาหาย
แม้นสุดอยู่สู้ชะตาเอกากาย
ฉันจะตายตามไปคงไม่นาน

......สยองฆ่าสาวทิ้งน้ำ 2 รายซ้อน รายแรกถูกฆ่าเปลือย
เข็มขัดรัดคอ-มัดขา ทิ้งศพลงสระน้ำในพื้นที่ก่อ สร้างรีสอร์ตใหม่ถูกฆ่าเปลือย ถูกเชือกรัดคอ-มัดขา
ทิ้งศพไว้ในสระน้ำในพื้นที่ก่อสร้างรีสอร์ตใหม่ที่ยังรกร้าง ลักษณะส่อเป็นคดีฆ่าข่มขืน ตร.สอบพบผู้ต้องสงสัยทันควัน เป็นรปภ.ของพื้นที่ก่อสร้างนั่นเอง
หายตัวไปกะทันหันหลังเกิดเหตุ
......สาวบริษัทเมืองกรุงเก่าดับปริศนา
หลังกลับจากกินเลี้ยงสุกี้กับเพื่อนๆ พอเข้านอนตื่นเช้าแม่เจออุจจาระไหล-เลือดออกจมูกฟุบอยู่ในห้อง หามส่งโรงพยาบาลแต่สิ้นลม
......เมื่อเวลา 13.00 น. วันที่ 24 เม.ย. ร.ต.ท.สุวัฒน์ โพธิ์รี
ร้อยเวร สภ.ปากคลองรังสิต อ.เมืองปทุมธานี รับแจ้งพบผู้เสียชีวิตอยู่ภายในคลองเปรมประชากร (หลังหมู่บ้านเมืองเอก) ซอยศาลเจ้าหงส์เต้ากง หมู่ 4 ต.บางพูน